Dla Polaków II wojna światowa nie skończyła się w 1945 roku. Straszliwa okupacja niemiecka została zdradziecko zastąpiona nową jeszcze bardziej okrutną – sowiecką. Celem komunistów było nie tylko wymordowanie polskich bohaterów, ale też wymazanie ich z pamięci narodu, skazanie na wieczną niepamięć, ośmieszenie, zlekceważenie ofiary. To wszystko miało również podzielić społeczeństwo, upodlić je oraz zniewolić kłamstwem i strachem.
Dopiero po ustanowieniu Instytutu Pamięci Narodowej w 1998 powołano Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.
W latach 1944–1956 wskutek terroru komunistycznego w Polsce śmierć poniosło ponad pięćdziesiąt tysięcy osób, straconych na mocy wyroków sądowych, zamordowanych i zmarłych w siedzibach UB i Informacji Wojskowej, więzieniach i obozach, zabitych w walce lub w trakcie działań pacyfikacyjnych. Ostatni z bohaterów Józef Franczak „Lalek” zginał w 1963 roku. Inni opuszczali więzienia jeszcze w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Szykanami dotknięte były całe rodziny powstańców. Ich dzieci nazywano dziećmi bandytów, i z tym piętnem musiały żyć często całe życie.
Nasza szkoła od 10 lat przekazuje uczniom wiedzę na temat tamtych okrutnych czasów, i czci pamięć bohaterów. W apelu, który odbył się 28 lutego wzięli udział wszyscy uczniowie i nauczyciele. Prowadzenie apelu powierzono klasie VII. Miłosz Mrozowicz pięknie, z empatią przeczytał wiersz Juliusza Słowackiego „Testament mój”, a chór z przekonaniem i mocą zaśpiewał pieśń „Uwierz Polsko”. Byli też obecni nasi harcerze, którzy swoją postawą wzruszali do głębi. Miłosz Mars z klasy IV, w harcerskim mundurku, powiedział, zwracając się do Hieronima Dekutowskiego ps: „Zapora”:
” Panie majorze, nie zapomnimy! Młodzież pamięta! Jesteśmy wdzięczni!
Cześć i chwała Bohaterom!”
Pani mgr Dorocie Kamińskiej wyrażam podziękowanie za udział w uroczystości.
Pani Karolinie Granis dziękuję za przygotowanie dekoracji i obsługę sprzętu akustycznego.
Aleksandra Kamecka
