Tytułowy dialog Stasia i Stacha to nic innego, jak sceniczna „rozmowa” głównych bohaterów spektaklu pt. „Kwiat paproci”, który w ramach pozalekcyjnych zajęć Spotkania z kulturą obejrzeliśmy w sobotnie południe w teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.
Chętni uczniowie klasy V, VI, rodzice i nauczyciele mieliśmy sposobność uczestniczyć w niezwykłym teatralnym widowisku. Twórcy spektaklu oryginalnie połączyli tradycyjną baśń Kwiat paproci z wątkami biograficznymi Stanisława Wyspiańskiego, którego zobaczyliśmy na scenie i jako małego Stasia – którego grała animowana przez trzech animatorów lalka i jako dorosłego już, ale wciąż kształtującego się twórcę, w rolę którego wcielił się aktor Daniel Malchar. Dwie postaci- mały i duży Staś, dwie rzeczywistości – baśniowa i realistyczna, dwie sceny-tradycyjna i obrotowa oraz dwie kurtyny – Siemiradzkiego i Wyspiańskiego. A wszystko to łączy jedno: ludzki geniusz i marzenie o nieśmiertelności.
Spektakl niezwykle barwny, plastyczny, magiczny, z wykorzystaniem oryginalnych projekcji multimedialnych – zobaczyliśmy nawet „gadającą” kurtynę Siemiradzkiego – kapitalny pomysł; żywe, dynamiczne dialogi, a wszystko po to, by już młodemu widzowi przybliżyć fenomen ponadprzeciętnej osobowości tak bardzo z Krakowem związanego Stanisława Wyspiańskiego.
Zachęcam do obejrzenia zdjęć ze spektaklu na stronie teatru:
https://teatrwkrakowie.pl/spektakl/kwiat-paproci
R.Galos
Mały Staś wyrusza w poszukiwanie kwiatu paproci, bo wierzy w jego magiczną moc, że gdy go zerwie – stanie się nieśmiertelny. Dorosły Stanisław chce stać się nieśmiertelnym poprzez sławę. Dostaje on w spektaklu szansę zobaczenia przyszłości i tych miejsc w Krakowie, które w różny sposób nawiązują do jego twórczości.
Sztuka bardzo mi się podobała. Największe wrażenie zrobiły na mnie efekty multimudielane, scena obrotowa, kostiumy aktorów i elementy cyrkowe ( np.. aktorzy unoszący się nad sceną). Wycieczkę uważam za udaną i na kolejny wyjazd w ramach Spotkań z kulturą też się wybiorę.
Szymon, kl.V