KLASA VII NA WARSZTATACH W Królewskiej szkole online
W piątek w czasie lekcji języka polskiego – przy okazji omawiania twórczości Ignacego Krasickiego – przenieśliśmy się do Zamku Królewskiego w Warszawie, a konkretnie do ,,Salonu artystycznego przy czwartkowym stole”.
Dowiedzieliśmy się, że obiady czwartkowe wcale nie były „wymysłem” króla S.A. Poniatowskiego. Te wyjątkowe spotkania, organizował monarcha na wzór paryskich salonów literackich, te zaś we Francji zainicjowała Mme Geoffrin.
Obiady czwartkowe gromadziły przy wspólnym stole literatów, naukowców, filozofów, uczonych – jednym słowem intelektualistów polskiego oświecenia. Dyskutowano o sztuce, literaturze i nauce od godziny ok.15.00 do 18.00 racząc się przy tym wyśmienitymi potrawami królewskiego kuchmistrza Pawła Tremo: podawano zupy warzywne przecierane, barszcz czerwony z uszkami, duszoną baraninę i inne mięsa, ryby i drób, pasztety, torty , czyli rodzaje zapiekanek z ciasta, warzyw i mięs oraz ciasta, owoce, konfitury, ”cukry” i wszelkiego rodzaju słodkości. Spotkania okazały się wyjątkowe, bo przy tak miłych dla podniebienia okolicznościach przyczyniły się do rozkwitu polskiej kultury czasów oświecenia.
Z ciekawostek – usłyszeliśmy, że….Król Stanisław miał taki zwyczaj, że jeśli już chciał zakończyć biesiadowanie, kazał paziom wnieść na salę tacę z kilkoma śliwkami węgierkami – ponoć je bardzo lubił – i kopertę z napisem „Au Roi” (w środku znajdowała się czysta kartka). Był to znak dla ucztujących, że należy się już żegnać.
R.G.
Mądre obiady – bo tak je zwano – okiem i uchem Szymona:
Uważam, że warsztaty były ciekawe, ponieważ dowiedziałem się z nich wielu rzeczy. Jedną z nich jest na przykład to, że na obiady czwartkowe nie zapraszano kobiet ani ludzi nie mówiących po polsku. Kolejna ciekawostką było dla mnie to, że spotkania nie odbywały się nie tylko w zamku Królewskim, ale także w pałacyku w Łazienkach Królewskich. Dzięki spotkaniu utrwaliłem sobie też daty czwartkowych salonów literackich – 1770-1782.
