Z końcem marca, dokładnie 27, obchodzi się Międzynarodowy Dzień Teatru. Zachęcaliśmy do klasowych, indywidualnych i rodzinnych kulturalnych wypadów na spektakle. Zorganizowaliśmy wyjazd na przedstawienie „Kopciuszek”, w którym wzięło udział 22 uczniów wraz z rodzicami, zaś klasa II a obejrzała spektakl „Bajki robotów”
Zachęcam do lektury recenzji.
„Teatr jest najważniejszą rzeczą na świecie, gdyż tam pokazuje się ludziom, jakimi mogliby być, jakimi pragnęliby być, choć nie mają na to odwagi, i jakimi są”.
Ten cytat mógłby być właściwie komentarzem do spektaklu „Kopciuszek” opartego na motywach baśni o tym samym tytule. Rewelacyjna współczesna wersja „Kopciuszka” to nie opowieśc o księciu z bajki, lecz o nowoczesnych domach zimnego chowu, szaleńczym wyścigu z czasem w pogoni za uciekającą młodością – fenomenalna rola macochy, zepsutych i rozpuszczonych córeczkach, pogubionej młodej dziewczynie, której zmarła matka, a która pragnie ciepła, zrozumienia i wysłuchania. A zderza się z brakiem czasu ojca, pogardą macochy, szyderstwem przybranych sióstr. Po prostu Kopciuch. I nie dzieje się to dawno, dawno temu, za górami za lasami. Ale dziś, teraz, być może w sąsiedzwie.
Warto było obejrzeć przedstawienie, w którym oprócz świetnych ról macochy, Kopciucha, wróżki – posłuchalismy też na żywo granej na perkusji muzyki, a dodatkową atrakcją była nietuzinkowa kreacja wróżki i jej/jego sceniczne czary-mary z udziałem widzów i ich propozycji zaklęć.
R.Galos
„Bajki robotów” czyli Lem w nowej odsłonie
Dnia 11 kwietnia całą klasą 2a udaliśmy się do Małopolskiego Ogrodu Sztuki aby obejrzeć spektakl teatralny wystawiony na podstawie trzech opowiadań z cyklu „Bajki robotów” znanego pisarza science-fiction – Stanisława Lema.
Reżyserem spektaklu jest Agnieszka Olsten, słynąca z nietuzinkowych spektakli skierowanych przeważnie do starszej widowni.
Aktorzy grający w sztuce to: Agnieszka Judycka, Karolina Kamińska, Marta Malikowska, Krzysztof Jędrysek oraz Krzysztof Piątkowski.
W inscenizacji zawarto trzy opowiadania Stanisława Lema, wszystkie przedstawiały inne, ale mające ze sobą coś wspólnego historie. Wszystkie opowieści dzieliły przerywniki, doskonale dopasowane efekty muzyczne (którymi zajęła się Aleksandra Gryka), oraz zaskakujące efekty specjalne z wykorzystaniem światła a nawet ognia.
Scenografia oddawała charakter sztuki. Wszelkie konstrukcje tworzyły spójną całość, a przywieszone pod sufitem modele planet dodawały fantastycznego klimatu. Scenografią zajął się Olaf Brzeski, który taktownie podkreślił nastrój sztuki.
Kostiumy, którymi zajmowali się Sylwia Lasota oraz Olaf Brzeski, również uwydatniły klimat spektaklu. Ubrania, noszone przez aktorów sprawiały wrażenie „nie z tej epoki”, podkreślały zachowanie poszczególnych postaci oraz wzbogacały efekt wizualny.
Spektakl ten pokazał, że teatr to nie tylko spektakle o tematyce historycznej czy sztuki na podstawie dłużących się i nierozumianych przez niektórych lektur szkolnych. Sztuka ta wzbudza wiele pozytywnych emocji i przedstawia inne sposoby postrzegania świata.
Ewa Winiarczyk kl. 2a